Geçtiğimiz şubat ayında hayatımızı değiştiren ve bize deniz üstünde ev olan teknemiz Mia ile olan birlikteliğimizin ikinci yılını kutladık. Birliktelik diyorum çünkü bunun karşılıklı bir sevgi olduğunu düşünüyorum. İki senedir tekne sahibiyiz biz ama durum sadece bu kadar değil; onun sayesinde hayatımızın yönü değişti. Hayallerimiz...
Çiftlik Koyu’nda yaşadığımız tatsız hadiseden sonra teknemiz planda olmayan bir şekilde karaya alınıp bordadaki bakım onarım işlemleri başlamıştı. Bu esnada biz de, tekne hazır Marmaris kara bakımı dönemindeyken aklımızda olan bazı işleri hallettik. Dümen Palası Üst Yatağı Paslanma Problemi Daha önce takip ettiğimiz yabancı bir yelken forumunda...
Geçtiğimiz yazıda sizlere sonbaharda yaptığımız keyifli seyri anlatıyordum ve en son sert havadan dolayı Bozukkale Koyu’nda bir gece daha kalmaya karar verdiğimizden bahsetmiştim. Şimdi sıra hikayenin devamına ve Çiftlik Koyu 'nda yaşadıklarıma geldi...
Ekim ayının son günleri. Marmaris cıvıl cıvıl, kalabalık. Uluslararası yat yarışları var. Bizse kalacak otel arıyoruz. Otellerin çoğu Kasım başı kapıyor, kapamayanda yer yok, yer olanlar ise kedi kabul etmiyor. Peki biz neden teknemizi bırakıp otele geçmek istiyor olabiliriz acaba? Çünkü hiç planlarda olmayan bir...
Geçen yazımda “6 hafta teknede kaldıktan sonra evimi özledim ama rahatını ve konforunu değil; çünkü aynı konfor benim için teknede de var.” diye yazmıştım. Sonra düşündüm; neydi tekneyi konforlu kılan benim için, evim gibi hissettiren?Sonuçta teknede evlerimizdeki gibi teknolojinin tüm nimetlerinden faydalanamıyoruz, değil mi? Her...
Uzun zamandır araştırdığımız solar panel montajı konusunu sonunda neticelendirerek teknemizde kendi kendimize yetmenin ilk adımını attık.İlke olarak teknemizde TV bulundurmamamıza, deniz yaşamı için gerekli olmayan enerji açı cihazlarımız olmamasına rağmen, iskelemizden her ayrıldığımızda gözümüzü hızla düşen akü voltajından ayıramaz olmuştuk. Tüm aydınlatma sistemimizin led’e dönüştürülmüş...
İşler güçler, seyahatler, kara bakımı, eğitim haftası derken istemeden de olsa teknemizi çok yalnız bırakmıştık. Nihayetinde işlerimizi organize edip Mayıs başında, kedimiz Mia’yı da yanımıza alarak Orhaniye’deki minik cennetinde bizi bekleyen teknemize kavuştuk. Şimdi tekneyi sezona hazırlama zamanı...
Teknemiz Mia ile ilk yılımızda unutulmaz bir yaz ve sonbahar geçirdik. Bu süre boyunca o bize iyi baktı, biz de elimizden geldiği kadar ona… Şimdi Mia’ya biraz daha iyi bakmamız ve onu güzelleştirmemiz için kendisinin bakıma girmesi gerekiyor; yani Mia’nın kara bakımı zamanı geldi.Geçtiğimiz yıl...
Geçen yazımda bahsettiğim gibi işimden ayrıldığım için, artık sadece hafta sonları değil daha uzun sürelerle teknemizde vakit geçirebileceğiz. Çünkü Fırat’ın işi buna müsait. Mesleği grafik tasarım olduğundan, ona çalışabilmesi için bilgisayar ve internet bağlantısı yetiyor. Ben de artık onun işlerine destek olacağım. İş hayatında da...
Eylül ayını her zaman çok sevmişimdir. Sakinlik, dinginlik ve huzuru çağrıştırır bana. Temmuz ve Ağustos’un bunaltıcı sıcakları yerini tatlı bir serinliğe bırakır. Sonbahar kendini yavaş yavaş hissettirmeye başlarken kalabalıklar azalır. Eylül’de tatil yapmak her zaman daha bir başka hissettirmiştir kendimi. Şimdiyse Eylül ayını denizlerde geçireceğim...