Geçtiğimiz yazıda sizlere sonbaharda yaptığımız keyifli seyri anlatıyordum ve en son sert havadan dolayı Bozukkale Koyu’nda bir gece daha kalmaya karar verdiğimizden bahsetmiştim. Şimdi sıra hikayenin devamına ve Çiftlik Koyu 'nda yaşadıklarıma geldi...
Geçen yazımda “6 hafta teknede kaldıktan sonra evimi özledim ama rahatını ve konforunu değil; çünkü aynı konfor benim için teknede de var.” diye yazmıştım. Sonra düşündüm; neydi tekneyi konforlu kılan benim için, evim gibi hissettiren?Sonuçta teknede evlerimizdeki gibi teknolojinin tüm nimetlerinden faydalanamıyoruz, değil mi? Her...
Uzun zamandır araştırdığımız solar panel montajı konusunu sonunda neticelendirerek teknemizde kendi kendimize yetmenin ilk adımını attık.İlke olarak teknemizde TV bulundurmamamıza, deniz yaşamı için gerekli olmayan enerji açı cihazlarımız olmamasına rağmen, iskelemizden her ayrıldığımızda gözümüzü hızla düşen akü voltajından ayıramaz olmuştuk. Tüm aydınlatma sistemimizin led’e dönüştürülmüş...
İşler güçler, seyahatler, kara bakımı, eğitim haftası derken istemeden de olsa teknemizi çok yalnız bırakmıştık. Nihayetinde işlerimizi organize edip Mayıs başında, kedimiz Mia’yı da yanımıza alarak Orhaniye’deki minik cennetinde bizi bekleyen teknemize kavuştuk. Şimdi tekneyi sezona hazırlama zamanı...
Geçen yazımda bahsettiğim gibi işimden ayrıldığım için, artık sadece hafta sonları değil daha uzun sürelerle teknemizde vakit geçirebileceğiz. Çünkü Fırat’ın işi buna müsait. Mesleği grafik tasarım olduğundan, ona çalışabilmesi için bilgisayar ve internet bağlantısı yetiyor. Ben de artık onun işlerine destek olacağım. İş hayatında da...
Eylül ayını her zaman çok sevmişimdir. Sakinlik, dinginlik ve huzuru çağrıştırır bana. Temmuz ve Ağustos’un bunaltıcı sıcakları yerini tatlı bir serinliğe bırakır. Sonbahar kendini yavaş yavaş hissettirmeye başlarken kalabalıklar azalır. Eylül’de tatil yapmak her zaman daha bir başka hissettirmiştir kendimi. Şimdiyse Eylül ayını denizlerde geçireceğim...
Deniz üstünde birbirinden güzel tam 21 gün geçirdik. Güneşin her doğuşu, her batışı, kuşların kanatlarını süze süze üzerimizden her uçuşu hala dün gibi aklımda. Şimdi büyük şehrin karmaşasına her ne kadar uyum sağlamış gözüksem de aklım, fikrim ve kalbim Orhaniye'de, mavi dünyamda kaldı. Dedim ya, daha...
Güneş yeni battı, etrafta tatlı bir turuncu renk hakim. Havada hafif bir meltem, çevremde ötüşen cırcır böcekleri ve onlara ev sahipliği yapan binlerce çam ağacı var. Ben ise teknenin havuzluğunda oturmuş yeni yazım için kelimeleri bir araya getirmeye çalışıyorum. Herhalde bundan daha mutlu ve huzurlu...
Bundan tam altı sene önceymiş amcam bizi evine davet ettiğinde. Evi diyorsam, yanlış anlamayın tabi, teknesinden bahsediyorum. O zamanlar Martı Marina’da bağlıydı teknesi. Bizim için çok büyük bir mutluluk kaynağı olmuştu bu davet. Şimdi aradan yıllar geçmiş, eski albümleri karıştırırken o ziyarette çektiğimiz fotoğraf ve...
Ne kadar doğa aşığıyız, her fırsatta doğaya kaçıyoruz desek de, sonuçta şehir tarafından hapsediliyoruz hepimiz bir şekilde. Şehir hayatının gereklilikleri, günlük koşturmacaları, o an için çok mantıklı gelen ama bir adım geriye çekildiğinde niye yaptığını anlamadığın rutinleri bizleri kuşatıyor. Teknede yaşam 'a adım attığımızdan beri...